Μουσικό σχολείο Τρικάλων

Τριήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στην πόλη των Σερρών και της Θεσσαλονίκης από το Μουσικό Σχολείο Τρικάλων

Η εκδρομή έγινε στα πλαίσια εκπαιδευτικού προγράμματος με θέμα " Η Ιστορία στον Κινηματογράφο" το οποίο είχε αναλάβει με την έναρξη του σχολικού έτους η Α' Λυκείου με συντονίστρια την φιλόλογο του σχολείου μας κ. Αθανασία Τσιοτινού.
Ως κύριο προσανατολισμό της εκδρομής μας είχαμε την πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου θα επισκεπτόμασταν το πολύ σύγχρονο μουσείου κινηματογράφου, μέσα από το οποίο θα μας δινόταν η ευκαιρία να ταξιδέψουμε στην ιστορία του.
Δεν θα μπορούσαμε όμως να αφήσουμε ανεξερεύνητα τα τόσα αξιοθέατα της γύρω περιοχής, πολύ γνωστά στον ελλαδικό και όχι μόνο χώρο. Έτσι η εκδρομή μας έγινε πολυήμερη με στόχο όχι μόνο τον εμπλουτισμό των γνώσεών μας με βάση το πρόγραμμα, το οποίο είχαμε αναλάβει, αλλά και την αποκόμιση γνώσεων από τα όσα γύρω μας είχαμε τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε. Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε όλοι γεμάτοι καλή διάθεση, κάτι που δεν θα μπορούσε να λείπει, εφόσον ταξιδεύαμε με τους αγαπημένους συμμαθητές μας, καθώς και τους εξαίρετους συνοδούς μας.
Πρώτος μας προορισμός ήταν το σπήλαιο της Αλιστράτης. Η διαδρομή ήταν μεγάλη, όμως το κλίμα που δημιουργήθηκε μεταξύ μαθητών και καθηγητών ήταν εξαιρετικά ευχάριστο και φιλικό, ώστε πέρασε η ώρα χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε. Πριν την επίσκεψή μας στο σπήλαιο κάναμε μια στάση στην περιοχή της Αλιστράτης, όπου φάγαμε, ξεκουραστήκαμε, χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς και φύγαμε αφήνοντας πίσω μας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Ξεκούραστοι πλέον συνεχίσαμε στον προορισμό μας για το πολύ γνωστό σε όλους σπήλαιο. Μόλις φθάσαμε εκεί μας περίμενε μία ακόμη μικρή ευχάριστη έκπληξη. Μας ενημέρωσαν ότι στην γύρω περιοχή υλοποιείται ένα πρόγραμμα ξενάγησης με τρενάκι, στο φαράγγι του ποταμού Αγγίτη. Η βόλτα με το τρενάκι ήταν πολύ ευχάριστη, το τοπίο ήταν μαγευτικό και το γλυκό αεράκι που μας συνόδευε γέμισε ξαφνικά από τα γέλια και τα τραγούδια μας.
Έπειτα από την ενδιαφέρουσα βόλτα κατά μήκος του ποταμού επιστρέψαμε στο χώρο του σπηλαίου, όπου μας έγινε αναλυτική ξενάγηση. Ταξιδέψαμε στον κόσμο των σταλακτιτών και των σταλαγμιτών, των εκεντριτών και τόσων άλλων περίεργων σχηματισμών που φανέρωναν για ακόμη μία φορά το μεγαλείο της φύσης.
Φεύγοντας από την Αλιστράτη, έπειτα από το πολύωρο ταξίδι ακολούθησε η άφιξή μας στο ξενοδοχείο, στην πόλη των Σερρών για ξεκούραση. Η μέρα είχε περάσει και το βραδάκι πλέον βγήκαμε για βόλτα και για φαγητό στην πόλη. Ως μουσικό σχολείο, ψάξαμε και βρήκαμε ένα μαγαζί με ποιοτική μουσική για να περάσει ευχάριστα η βραδιά μας. Ήταν όντως μια ξεχωριστή βραδιά με ευχάριστο κλίμα, χορό και τραγούδια. Μαθητές και καθηγητές χορέψαμε αρκετή ώρα, δημιουργώντας σε όλο το μαγαζί μια πολύ ωραία και φιλική ατμόσφαιρα. Η ώρα είχε περάσει και οι οργανισμοί μας επιζητούσαν ξεκούραση. Γυρίσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο και ορίσαμε εγερτήριο για την επόμενη μέρα, η οποία θα είχε εξίσου ενδιαφέρον.
Ανανεωμένοι λοιπόν το επόμενο πρωί αναχωρήσαμε για τα οχυρά Ρούπελ. Μας περίμενε ένα αντάμωμα με την Ιστορία, ένα ταξίδι από αυτά που κάναμε από μικρά παιδιά με τις ιστορίες των παππούδων μας. Αφού μας μίλησε πολύ αναλυτικά ένας στρατιωτικός για την ιστορία των οχυρών, οδηγηθήκαμε αρχικά σε ένα μνημείο πεσόντων του '40 χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το μουσείο, το οποίο στεγάζεται στον χώρο των οχυρών όπου είχε εκθέματα από τον πολύ σύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό των Γερμανών εν συγκρίσει με τον ελληνικό. Το περιβάλλον σε μετέφερε σε εκείνες τις τόσο δύσκολες και φριχτές ώρες του πολέμου, μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Τέλος, ξεναγηθήκαμε στα υπόγεια οχυρά όπου ο καθένας μας μπορούσε να δει τους χώρους, όπου κινούνταν οι Έλληνες στρατιώτες.
Στη συνέχεια της εκδρομής επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στο Ακριτοχώρι Σερρών, πάνω από τη λίμνη Κερκίνη. Η θέα που αντικρίσαμε ήταν μοναδικής ομορφιάς. Μπαίνοντας στο μοναστήρι ήταν σαν να μπήκαμε ξαφνικά σε έναν κόσμο διαφορετικό, σε έναν κόσμο γαλήνης και ηρεμίας. Αφού προσκυνήσαμε τον Ιερό Ναό, μας περίμενε άψογη φιλοξενία και πολύ θερμή υποδοχή από την αδελφότητα του μοναστηριού. Κεραστήκαμε και στη συνέχεια τους ευχαριστήσαμε με τον δικό μας τρόπο, τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια, αφήνοντας έτσι το δικό μας μουσικό στίγμα. Έπειτα μία Αδελφή μας μίλησε για το χτίσιμο του μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού. Αναχωρήσαμε έχοντας τις καλύτερες εντυπώσεις με προορισμό την Λίμνη Κερκίνη.
Εκεί χωριστήκαμε σε ομάδες και μπήκαμε σε βάρκες για την ξενάγηση στον θαυμάσιο υδροβιότοπο. Είδαμε πολλά είδη πουλιών, και πήγαμε με τις βάρκες σε ένα λιμναίο δάσος. Το τοπίο ήταν για ακόμη μια φορά πανέμορφο, τα δένδρα στολισμένα με εκατοντάδες φωλιές, που αγωνιζόταν κουβαλώντας υπομονετικά κάθε πουλί να χτίσει.
Ακόμη μία ημέρα είχε φθάσει στα μισά της και είχε έρθει η ώρα να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για τις Σέρρες. Εκεί φάγαμε, ξεκουραστήκαμε στο ξενοδοχείο και το βράδυ βγήκαμε και πάλι βόλτα στο κέντρο της πόλης.
Την επόμενη μέρα είχαμε αρχίσει πλέον να συνειδητοποιούμε ότι η εκδρομή μας φθάνει στο τέλος της. Την τρίτη μέρα λοιπόν, όπως είχαμε προγραμματίσει, επισκεφθήκαμε το Μουσικό Σχολείο Σερρών. Η φιλοξενία ήταν άψογη, καθηγητές και μαθητές μας υποδέχτηκαν εγκάρδια και νιώθαμε ότι κάτι ξεχωριστό μας δένει με αυτό το χώρο. Δεν αργήσαμε να πιάσουμε φιλίες αφού οι μαθητές μας υποδέχτηκαν με τον πιο ζεστό τρόπο. Μας έγινε αναλυτική ξενάγηση σε όλους τους χώρους του σχολείου και στη συνέχεια μαζευτήκαμε όλοι μαζί στον προαύλειο χώρο και τραγουδήσαμε με συνοδεία κιθάρας. Ήρθε όμως και η στιγμή όπου έπρεπε να αποχωριστούμε τους πλέον φίλους μας, διότι ο χρόνος μας πίεζε και το μουσείο κινηματογράφου μας περίμενε...
Αναχωρήσαμε λοιπόν για Θεσσαλονίκη αφήνοντας το μουσείο κινηματογράφου να επισφραγίσει την όμορφη εκδρομή μας, μιας και αυτό ήταν ο στόχος της εκδρομής μας. Το μουσείο στεγάζεται σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, ώστε πραγματικά να σε ταξιδέψει. Στο πρώτο μέρος της ξενάγησής μας παρακολουθήσαμε τρισδιάστατη προβολή μικρού μήκους, που παρουσίαζε τα στάδια μέχρι να φθάσουμε στα γυρίσματα μιας ταινίας, καθώς και κάποια βασικά ιστορικά στοιχεία. Έπειτα περάσαμε από όλες τις αίθουσες του μουσείου, όπου η καθεμία είχε να μας δείξει κάτι ξεχωριστό. Εικόνες, στιγμές από πασίγνωστες ταινίες περνούσαν συνεχώς από μπροστά μας. Υπήρχε ξεναγός η οποία μας παρουσίασε αναλυτικά τα πρώτα μέσα που είχαν για να γυρίσουν ταινία, καθώς και την εξέλιξή τους. Στο τέλος, αφού τελείωσε η ξενάγηση οδηγηθήκαμε σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο και μας ζητήθηκε να γυρίσουμε και εμείς την δικιά μας ταινία. Κατενθουσιασμένοι χωριστήκαμε γρήγορα σε ομάδες και ρόλους. Οι σεναριογράφοι κατέγραψαν το σενάριο και ετοίμασαν σχεδιαγράμματα, οι ενδυματολόγοι έντυσαν τους ηθοποιούς, η κάμερα και τα σκηνικά ετοιμάστηκαν μονομιάς. Η συνεργασία μας ήταν άψογη. Έτσι ξεκίνησαν και τέλειωσαν όλα πολύ γρήγορα. Διασκεδάσαμε πολύ και αποκομίσαμε ακόμα περισσότερα.
Η εκδρομή μας όμως είχε φθάσει στο τέλος της. Στο μυαλό μας στριφογύριζαν εικόνες τριών ημερών. Εικόνες χαράς, συγκίνησης, εικόνες με φίλους, με καθηγητές. Ίσως αυτά είναι τελικά που μένουν. Μεγαλώνουμε και δεν διαγράφονται ποτέ από το μυαλό μας. Πάντα θυμόμαστε τους παιδικούς μας φίλους, αλλά και πάντα στις αναμνήσεις μένουν και οι καθηγητές μας. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να μην ευχαριστήσουμε τους συνοδούς μας κ. Αθανασία Τσιοτινού και κ. Χρήστο Κωστάκη για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισαν. Να τους ευχαριστήσουμε, διότι μέσα από αυτή την εκδρομή μάθαμε, είδαμε, ταξιδέψαμε στην ιστορία και σίγουρα πήραμε μαθήματα ζωής.

Στέλλα Τύμπα
Μαθήτρια Α΄ Λυκείου
Μουσικού Σχολείου Τρικάλων