Άδοντες και ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ …
Στα βήματα του Αποστόλου Παύλου έχει αποφασίσει το Μουσικό Σχολείο Καβάλας να περπατά κάθε Άνοιξη. Έχει συνοδοιπόρους μουσικά σχολεία από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, οι μαθητές των οποίων μελετούν και τελικά παρουσιάζουν το έργο τους σε μουσικές δράσεις με μια ποικιλία αξιοζήλευτη. Εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι, ναοί, πλατείες, αίθουσες διδασκαλίας με κορυφαίο το αρχαίο θέατρο των Φιλίππων πάλλονται από μουσικές, βυζαντινό χορό και παραδοσιακά τραγούδια. Οι μαθητές προσφέρουν το πάθος τους για τη μουσική, την μελέτη και το τελικό αποτέλεσμα, οι καθηγητές τη διδασκαλία και την καθοδήγηση και η Καβάλα για τέσσερις ημέρες μοιάζει με μουσικό εργαστήρι, όπου ο καθένας σπεύδει να δείξει τη δουλειά του συνεργαζόμενους με τους άλλους. Σεμινάρια, μουσικές συναυλίες και ψαλμωδίες εναλλάσσονται συνεχώς και η μουσική γίνεται ταυτόχρονα και αντικείμενο μελέτης αλλά και η πρωταγωνίστρια μιας και είναι εκείνη που ενώνει και αναδεικνύει το ταλέντο, τη μελέτη, τη φαντασία, την επιμονή και την υπομονή τόσο των μαθητών όσο και των δασκάλων τους. Η κορυφαία συνάντηση στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων όλων των μουσικών σχολείων μέσα από την ευρωπαϊκή και την παραδοσιακή μουσική αλλά και τον βυζαντινό ψαλμό καταξιώνει τον κόπο, τη μελέτη, την προσπάθεια, το πείσμα και την αφοσίωση στην τέχνη της μουσικής. Και εκεί συμβαίνει το αξιοθαύμαστο: μαθητές μουσικών σχολείων, άγνωστοι μεταξύ τους και από διάφορες περιοχές παρουσιάζουν το έργο τους σε ογκώδη σχήματα και καταφέρνουν να δώσουν ένα αρμονικό αποτέλεσμα. Δίπλα δίπλα στέκονται μαθητές από την Αθήνα, την Καστοριά, τα Τρίκαλα και αλλού και όλοι μαζί με μια φωνή τραγουδούν, γνήσιοι υπηρέτες της μουσικής. Δίπλα δίπλα παίζουν βιολί, σαντούρι, κανονάκι, κρουστά και άλλα και η μέριμνά τους είναι το καλό αποτέλεσμα, έστω και αν δε γνωρίζουν τον διπλανό τους που παίζει το ίδιο όργανο με κείνους. Η μουσική είναι ο συνδετικός κρίκος και νομίζω αρκεί. Ο κώδικας υπάρχει, το πάθος υπάρχει και το μόνο που μένει είναι να εκφραστεί ο καθένας με τον τρόπο του με υπευθυνότητα και πειθαρχία δρώντας ατομικά και ταυτόχρονα συνεργαζόμενος με τους ομοτέχνους του, στη χορωδία ή στην ορχήστρα. Καταξιωμένοι μουσικοί παρίστανται για την απαραίτητη καθοδήγηση και τον συντονισμό των «αγνώστων» μεταξύ τους μαθητών, όπως ο Χρήστος Τσιαμούλης και η Σοφία Νεοχωρίτου και η συγκίνηση δεν αργεί να μεταδοθεί στο ανυπόμονο κάθε χρόνο ακροατήριο, που αδημονεί πραγματικά να θαυμάσει τη συνεργασία, τον συντονισμό, την ποιότητα της μουσικής και αυτά τα υπέροχα νιάτα που προσφέρουν αισθητική και πνευματική απόλαυση. Τα ανθρώπινα δε διακρίνονται. Όλοι και όλες υπηρετούν την τέχνη της μουσικής με την αθωότητα της αγάπης τους για αυτή. Ο μαγικός χώρος του αρχαίου θεάτρου των Φιλίππων συντελεί στο μικρό αυτό θαύμα: η άνοιξη, η απόλυτη ησυχία του τοπίου, η θαλπωρή της νύχτας, οι ψίθυροι από το παρελθόν αναδεικνύουν το έργο των μαθητών.
Στην παραπάνω ατμόσφαιρα βρεθήκαμε με το Σχολείο μας από 10 μέχρι 13 Μαΐου. Η εμπειρία για όλους μας μοναδική! Οι μαθητές μας συμμετείχαν παντού με υπευθυνότητα και σοβαρότητα: στα σεμινάρια, στη μουσική συναυλία την Παρασκευή το βράδυ στην πλατεία Καπνεργάτη και το Σάββατο στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων και βέβαια την Κυριακή το πρωί στη θεία λειτουργία όπου έψαλλαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Καβάλα. Η άρτια προετοιμασία στο μουσικό μέρος, η πειθαρχία, η εμφάνιση και η φροντίδα σε κάθε λεπτομέρεια ήταν έργο των καθηγητριών του σχολείου μας της Μαρίας Κοσβύρα και της Δήμητρας Κοσβύρα, οι οποίες διδάσκουν Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική στο Σχολείο μας. Μόνο καλά λόγια και «συγχαρητήρια» ακούγαμε για τους μαθητές μας, από τον σεβάσμιο ιερέα του Ναού του Αγίου Νικολάου, από τον διευθυντή του Μουσικού Σχολείου Καβάλας, τον κ. Κακάρα Ιωάννη, από το εκκλησίασμα, τους ακροατές της συναυλίας στην πλατεία Καπνεργάτη, από τους διδάσκοντες καθηγητές στα σεμινάρια για το εξαιρετικό μουσικό αποτέλεσμα (ιδιαίτερα στον Ιερό Ναό), αλλά και από τους υπεύθυνους των καταλυμάτων μας για το ήθος, τη συμπεριφορά και την εμφάνιση τους. Και αυτό θεωρώ ότι από τη μια είναι έργο των καθηγητριών της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και από την άλλη του συλλόγου των διδασκόντων συνολικά, αλλά και των γονέων που μοχθούν για τα παιδιά τους και εμπιστεύονται το σχολείο μας για τη μόρφωση και τη διαπαιδαγώγησή τους. Θα ήταν αχάριστο από μέρους μας να μην αναφέρουμε την υποστήριξη που είχαμε στο διάστημα των τεσσάρων ημερών από το Μουσικό σχολείο Καβάλας, τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του Μουσικού σχολείου Καβάλας, τους εθελοντές και τον Ερυθρό Σταυρό, οι οποίοι φρόντιζαν για την απρόσκοπτη υλοποίηση του έργου μας προσφέροντάς μας λύσεις, χρήσιμες οδηγίες πάντα με χαμόγελο και με καλή διάθεση.
Στο περιθώριο του φεστιβάλ, το παραδοσιακό γλέντι το οποίο στήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας μας έφερε όλους πιο κοντά, οι φράσεις για την αγάπη που μάθαμε όλοι στη νοηματική πλάτυναν τον ορίζοντά μας, η επίσκεψη στο μοναστήρι της Εικοσιφοίνισσας και στο Βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας μας έφερε κοντά στη βυζαντινή παράδοση και ό,τι ο καθένας αποκόμισε προσωπικά μέσα από τη δική του οπτική γωνία εμπλούτισε την ψυχή και το πνεύμα, αλλά κυρίως γλύκανε τους κόπους όλων μας και μας έδωσε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις καθηγήτριες Δήμητρα και Μαρία Κοσβύρα, που εργάστηκαν με την ψυχή τους, πέρα από το τυπικό μάθημα γνώσεων και ενίσχυσαν τους μαθητές μας δείχνοντάς τους εμπιστοσύνη, αφού τους ανέθεσαν ένα τόσο σπουδαίο έργο, αλλά και τους συνοδούς μας καθηγητές Μπομπόκα Γιώργο και Αναστασία Πλιάτσικα για την αμέριστη βοήθειά τους και την υπευθυνότητά τους. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι αποκομίσαμε την πολύτιμη εμπειρία, που θα γίνει κτήμα ες αεί και θα συμβάλει στην ψυχική και πνευματική μας ολοκλήρωση, έστω κι αν οι μικροί μαθητές μας δεν μπορούν, ίσως, να εκτιμήσουν άμεσα τη σπουδαιότητα της προσπάθειά τους.
Βασιλική Λύτρα, η διευθύντρια του σχολείου
