Ένας σπουδαίος τρικαλινός συνθέτης, μια μουσική παράδοση χρόνων και ένα έτος προς τιμήν του ως αφορμή ήταν αρκετά, για να κινητοποιήσουν τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου να πραγματοποιήσουν συναυλία προς τιμήν του Βασίλη Τσιτσάνη το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015. Η Αρχόντισσα , η Αθηναίισα, η Όμορφη Θεσσαλονίκη και η Συννεφιασμένη Κυριακή περιπλανήθηκαν στη σκηνή της αίθουσας συναυλιών του σχολείου και μας έφεραν στο νου τα προπολεμικά χρόνια της Ελλάδας, τη Θεσσαλονίκη της κατοχής και τις μεγάλες επιτυχίες του Τσιτσάνη. Μια άλλη εποχή ζωντάνεψε, τότε που το ταβερνάκι ήταν μια ευκαιρία, για να γίνουν οι καημοί τραγούδι, για να μοιραστεί η φτώχεια και για να ομορφύνει η σκληρή μέρα με το μπουζούκι και το κρασάκι. Δυο χειμωνιάτικα δέντρα το ντεκόρ, ζωσμένα από κόκκινες μολόχες, γνώριμη εικόνα τρικαλινής αυλής περασμένης δεκαετίας δημιούργησαν τον κατάλληλο καμβά, για να σεργιανίσουν οι νότες. Το σκίτσο του συνθέτη με φόντο το ρολόι, το σήμα κατατεθέν της πόλης μας, δέσποζε στιβαρό και δυναμικό σχεδόν δωρικό, χάρη στις αδρές γραμμές και τις φωτοσκιάσεις. 50 άτομα στην ορχήστρα ποικίλης μουσικής, 54 στην παραδοσιακή χορωδία, κάτω από τις οδηγίες του καθηγητή κ. Νίκου Κοφίνα έπαιξαν και τραγούδησαν Τσιτσάνη τιμώντας στο πρόσωπό του τη λαϊκή παράδοση και την πόλη μας. Όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία είδαν ένα μουσικό σχολείο το οποίο παράγει πολιτισμό, τιμά και σέβεται τη μουσική και αποτελεί μια μεγάλη οικογένεια: στη συναυλία συμμετείχαν όχι μόνο μαθητές που φοιτούν τώρα στο σχολείο, αλλά και μαθητές περασμένων ετών καθώς και καθηγητές. Η συνεργασία, η ενότητα, το αδιάσπαστο όλον και ο συντονισμός τους καθώς και η κοινή προσπάθεια και η μελέτη της μουσικής είναι τα οφέλη της ψυχής, που την οπλίζουν και τη βοηθούν να αντισταθεί σε μια κοινωνία, η οποία ψάχνει να βρει την ουσία και την αξία της ζωής στην ύλη, που αλίμονο δεν τη γεμίζει.
Από τη Διεύθυνση
